şeytan

şeytan Ar. şeyµ¥n

a. 1. din b. Hz. Âdem'e secde etmediği için cennetten kovulan, insanları Allah'ın emirlerine karşı kışkırtan, kötülüğe yönelten cin, iblis. 2. mec. Kötü düşünceli, kötü niyetli kimse. 3. sf. mec. Çok kurnaz, uyanık (kimse).


şeytan İng. devil

Halk efsanelerinde ve sonraki büyük dinlerde kötülüğün simgesi. Tiyatroda bu roly oynayanlar, bütün yanlarında korkunç yüzler bulunan deriden özel giysiler giyerlerdi.


şeytan

Türk kukla tiyatrosunda kötü ruh simgesi olan tip.


şeytan İng. devil

Halk efsanelerinde ve Goethe'nin "Faust" adlı yapıtında "meplins topheles". Orta Çağ oyunlarında kötülüğün simgesi. Bu rolü oynayanlar, her yanında çirkin yüzler bulunan deriden giysiler giyerlerdi.


şeytan için benzer kelimeler


şeytan, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, ş harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ş', 'e', 'y', 't', 'a', 'n', şeklindedir.
şeytan kelimesinin tersten yazılışı natyeş diziliminde gösterilir.