sima

sima Far. s³m¥

a. (si:ma:) 1. Yüz (II): “Beni bu sima altında tanımazsın.” -H. C. Yalçın. 2. Kimse, insan, tip: “Eski tanıdığımız simalar bize şimdi, ne kadar uzak görünüyorlar.” -Y. K. Karaosmanoğlu.


sima

< Ar. sîmâ: sima; yüz


sima İng. Sima

Silis (Si) ve magnezyum (Mg) karışığı. Yerkabuğunun içinde ya da katındaki büyük derinlikte bulunduğu düşünülen bazik, yoğun kayaçlar ve magmalar.


Sima Köken: Far.

Söyleyiş: (si:ma:) Cinsiyet: Kız 1. Yüz, çehre, beniz. 2. Kimse, insan, tip.


sima için benzer kelimeler


sima, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'i', 'm', 'a', şeklindedir.
sima kelimesinin tersten yazılışı amis diziliminde gösterilir.