sınırlı

sınırlı

sf. 1. Sınırı olan, bir sınırla ayrılmış olan, hudutlu. 2. Sınırlanmış, belirlenmiş, belirli, limitet: “Bizim divan edebiyatımızın da halk edebiyatımızın da konuları sınırlıdır.” -N. Cumalı. 3. Az sayıda: “Bu, sınırlı bir topluluk önünde küçük bir rol oynamak da olsa bana ölüm gibi gelmişti.” -A. Ağaoğlu.


sınırlı İng. finite

Terimleri sayısı verilen bir N sayışımdan küçük olan bir kümenin bu niteliği.


sınırlı

mahdûd. ~ nesnel hak: mahdûd aynî hak. ~ yetenek: mahdûd ehliyyet. ~ yetenekli: mahdûd ehliyyetli. ~yeteneksiz: mahdûd ehliyyetsiz.


sınırlı

bk. tanımlı.


sınırlı için benzer kelimeler


sınırlı, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'ı', 'n', 'ı', 'r', 'l', 'ı', şeklindedir.
sınırlı kelimesinin tersten yazılışı ılrınıs diziliminde gösterilir.