soy

soy

a. 1. Bir atadan gelen kimselerin topluluğu, sülale: “Bizler hadi neyse böyle biraz gülünç bir adamın hafif adına katlanalım ama yarın, bizim soyumuzdan kimlerin yetişeceğini kim bilir.” -M. Ş. Esendal. 2. Cins, tür, çeşit. 3. sf. İyi ve üstün nitelikleri bulunan. 4. esk. Manzum söz: “Boy boyladı, soy soyladı.” -Dede Korkut.


soy

Babarda yetişen, uzun, silindir biçiminde, kabukları soyularak yenen bir bitki.


soy

Taşlık, kayalık.


soy

Düz, düzgün.


soy

İz sürmede, avda hayvanın aldığı koku.


soy

Nakışsız, yol yol dokunmuş kilim.


soy

Sünnet. Kem


soy

Kırlarda yetişen yabani bir sebze


soy

Sülale


soy İng. caste

Birkaç altbölükten oluşmuş, aşamalı toplumsal denetleme düzeni, bk. altbölük. krş. sınıf, altkültür.


soy İng. genus

Cins.


soy İng. lineage

Ana ya da babadan her birinin yalnız erkek ya da yalnız kadın ataları dolayısıyla oluşan yakınlık kümesi.


soy

Söz, haber.


soy için benzer kelimeler


soy, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, y harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'o', 'y', şeklindedir.
soy kelimesinin tersten yazılışı yos diziliminde gösterilir.