soysuz
soysuz
soysuz
soysuz İng. degenerate
sf. 1. Soyunun özelliklerini yitirmiş olan (kimse, bitki vb.), dejenere. 2. Biyolojik ve toplumsal ölçüler yönünden göze batacak kadar kötüye giden (kimse), dejenere: Ağaç deyip geçme, onun da soylusu olur, soysuzu olur. -T. Buğra. 3. mec. Kötü tanınmış, ahlaksız.
soysuz
Sinirli, huysuz.
soysuz İng. degenerate
Biyolojik, törel ve toplumsal ölçüler yönünden göze batacak denli kötüye giden (kişi).
soysuz, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
s harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
's', 'o', 'y', 's', 'u', 'z', şeklindedir.
soysuz kelimesinin tersten yazılışı zusyos diziliminde gösterilir.