soyut

sf. 1. fel. Varlığı duyularla algılanamayan, mücerret, somut karşıtı, abstre: “En soyut konuları çok çarpıcı somut örneklerle herkesin anlayacağı bir yalınlığa getirirdi.” -H. Taner. 2. mec. Anlaşılması, kavranılması güç.

Bilgi erişimde, bir belgenin konusunu ya da soyunu belirtmek üzere, genellikle belgeleme konusunda uzmanlaşmış bir kişinin, standart olarak önerilen terimleri yeğ tutarak ürettiği, 200-250 sözcük boyunu aşmayan bir tür özet.

Madde halinde olan bir varlığı değil de, sırf fikir niteliğinde olan bir kavramı anlatan ( kelime ) renk, duygu, çabukluk gibi.

(Lat. abstractum = çekip çıkarılmış, sıyrılmış) : -> Soyutlama ile elde edilmiş (bir kavram, bir düşünce). Soyut kavramlar: a. Nesnelerin niteliği gibi gerçekte kendi başına var olmayan, nesnelerin niteliği olarak var olan, ancak nesnelerden çekilip çıkarılarak tasarımlanabilen kavramlar (büyük, mavi), b. Algılanamayan şeyleri gösteren kavramlar (tüze), c. Nesnelerin özelliklerinden sıyrılmış olan bütün genel kavramlar. Soyut düşünce: Duyulur ve algılanır olandan sıyrılmış, kavramsal düşünme ile varılan düşünce.

İlişik olduğu nesne ve özelliklerden ayrılarak düşünülen herhangi bir şeyin niteliği ya da bu nitelikleri anlatan kavramlar.

Usavurma ya da çıkarsama yoluyla geçerlik kazanan kavramsal nesne. bk. somut.

soyut için benzer kelimeler

soyut, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'o', 'y', 'u', 't', şeklindedir.
soyut kelimesinin tersten yazılışı tuyos diziliminde gösterilir.