sunu

sunu

a. 1. Sunulan şey: “İlk Çağın insanları sunu niyetine öd ağacı gibi, günlük gibi güzel koku saçan bitkiler yakarlardı.” -A. Erhat. 2. Ön söz, takdim. 3. Piyasaya mal çıkartma, arz.


sunu İng. presentation
sunu İng. dedication

Genel olarak içkapaktan önce ya da sonra gelen bir sayfada yer alan ve kitabın, yazarınca bir başkasına armağan edildiğini belirten yazı.


sunu İng. offer

1. Satmak amacıyla sunulan mal. 2. Satılması için sataklara mal gönderme.


sunu Osm. ithaf

Yazarın, yapıtını birine armağan etmesi.


Sunu Köken: T.

Cinsiyet: Kız 1. Armağan, hediye. 2. Sunulan, takdim edilen şey. 3. Geline verilen armağan.


sunu için benzer kelimeler


sunu, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'u', 'n', 'u', şeklindedir.
sunu kelimesinin tersten yazılışı unus diziliminde gösterilir.