temyiz

temyiz Ar. temy³z

a. (temyi:zi) 1. Ayırt etme. 2. huk. Mahkemelerce verilen kararın kanun ve usul yönünden incelenmesini sağlayan yasal yol: “Dama tıkıldım ama temyizde beraat ettim.” -A. Gündüz.

temyiz İng. cassation

Vergi yönünden bildirilen yargıya yükümlünün ileri sürebileceği yasal nedenlerle karşıt çıkarak sonuçlarda düzeltilme yapılması istemi.

temyîz

ayırtım. ~ kudreti: ayırtım gücü. ~ kudretsizliği: ayırtım güçsüzlüğü. ~Mahkemesi: Yargıtay.

---

temyiz için benzer kelimeler

---

temyiz, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'e', 'm', 'y', 'i', 'z', şeklindedir.
temyiz kelimesinin tersten yazılışı ziymet diziliminde gösterilir.