terane
terane Far. ter¥ne
a. (tera:ne) esk. 1. müz. Ezgi, makam, nağme. 2. mec. Çok tekrarlandığından usanç verici bir durum alan söz: Bu teraneleri çok işittik. Gece o terane. Araboğlu, Araboğlu, ayakları Şam'a doğru diye bir teranedir tutturuyorlardı. -Y. K. Karaosmanoğlu.
Divan edebiyatı terimi) Rubaînin bir adı.
terane, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
t harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
't', 'e', 'r', 'a', 'n', 'e', şeklindedir.
terane kelimesinin tersten yazılışı enaret diziliminde gösterilir.