tertemiz

tertemiz

sf. (te'rtemiz) 1. Çok temiz, her yanı temiz, arı sili, pirüpak: “Tertemiz, sıcacık bir oda. Daha iyisi can sağlığı.” -A. İlhan. 2. mec. Kötülük düşünmeyen, günahsız, lekesiz, suçsuz: “Vurulup tertemiz alnından uzanmış yatıyor.” -M. A. Ersoy.

tertemiz

bk. tertemuz

---

tertemiz için benzer kelimeler

---

tertemiz, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'e', 'r', 't', 'e', 'm', 'i', 'z', şeklindedir.
tertemiz kelimesinin tersten yazılışı zimetret diziliminde gösterilir.