terütaze

terütaze Far. ter + t¥ze

sf. (te'rüta:ze) esk. 1. Çok taze, körpe: “Frenk illerinde ... tenorların akbabaya dönmüş, kartlaşmışlarına bile terütaze kızlar gönül verirlermiş.” -R. H. Karay. 2. zf. Dinç bir biçimde: “İkinci yarıda herkesin dili bir karış dışarı çıktığı, maraza aradığı, çamurlaştığı zaman, seninki, oyuna yeni girmiş gibi terütaze koşar durur.” -H. Taner.

---

terütaze, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'e', 'r', 'ü', 't', 'a', 'z', 'e', şeklindedir.
terütaze kelimesinin tersten yazılışı ezatüret diziliminde gösterilir.