tok
sf. 1. Açlığını gidermiş, doymuş, aç karşıtı. 2. Sık ve kalın dokunmuş (kumaş). 3. Kalın ve gür (ses): Sesi tok, aksanı düzgündü. -N. F. Kısakürek. 4. mec. Sevgi, sevecenlik, başarı, para, mal vb. şeyleri elde etmiş ve bunlara kavuşmuş olan.
tok
Tavuk.
tok
Kalın.
tok
Olgunlaşmamış tahıl tanesi.
tok
1.Sabanı oka bağlayan ağaç. 2.Sabanın uç demirini tahta bölümüne bağlayan demir bilezik
tok
Aşık kemiğinin çıkıntılı yanı.
tok
Üstüne altın dikilmiş kısa gerdanlık.
tok
Kibirli, burnu büyük.
tok
Yemliklere hayvanı bağlamak için takılan demir halka.
tok
Sıkı, sağlam.
tok
Bir çocuk oyunu
tok İng. tough
Tokluk özelliği gösteren.
tok
Bir kumaş türü. (*Güdül -Ankara)
tok (I)
Tasma, halta, boyuna geçirilen zincir.
tok (II)
Koyu.
Tok Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Doymuş, aç olmayan. 2. Kalın ve gür sesli. 3. Kibirli.
tok için benzer kelimeler
tok, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
t harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
't', 'o', 'k', şeklindedir.
tok kelimesinin tersten yazılışı kot diziliminde gösterilir.