tokmak

tokmak, -ğı

a. 1. Ağaçtan yapılmış iri çekiç: “Hallaç geniş, kocaman tırnaklı elleriyle hâlâ tokmak sallıyordu.” -S. F. Abasıyanık. 2. Kapıya asılı duran ve kapıyı çalmaya yarayan, türlü biçimlerde metal parça. 3. Kapı kolu yerinde bulunan ve kapıyı açmaya yarayan topuz: “Kapının tokmağını çevirdi, kapı kilitli değildi, açılıverdi.” -Ç. Altan. 4. Dibekte dövme işi için kullanılan ağaçtan araç. 5. Davul vb. vurmalı çalgıları çalmakta kullanılan ve çalgının bir parçası olan araç: “Alın tokmağı vurun davula, sabahın ilk saatlerinde sesi başka çıkar.” -H. Taner.


tokmak

İplik makarası.


tokmak

Küçük iskemle.


tokmak

Büyük başlı (kimse).


tokmak

Hayvanın hızlı gitmemesi için ön bacaklarına geçirilen ağaç.


tokmak

Tahta çekiç


tokmak

1. Dökmek, saçmak. 2. (tüy) Dökmek


tokmak Osm. tokmak

Ağaç, sertleştirilmiş kauçuk, plastik vb. gereçlerden yapılan, ağaçta derin ezik bırakmayan vurma aracı.


tokmak İng. mallet

Ağaçtan yapılmış çekiç.


tokmak İng. bully headI) 1. Kuyumcuların bilezik düzeltmekte kullandıkları küçük ağaç çekiç. (*Gerze -Sinop) 2. Et dövmekte kullanılan tahta araç. (*Senirkent -Isparta) 3. Teneke ve kap düzeltmek için kullanılan tahta araç. (*Aksaray -Niğde) 4. Çadır kazıklarını yere çakarken kullanılan silindir başlı, ince saplı tahta araç. (Saçıkara *İslahiye -Gaziantep) 5. Yün atma sırasında kullanılan büyük silindir başlı, kısa, ince saplı tahta araç. (*Yalvaç -Isparta; *Bor -Niğde)

II) Semer yapmakta kullanılan araç. (*Senirkent -Isparta)

III) Büyük makara. (İnönü -Eskişehir)


Tokmak

Kayseri ili, Pazarören bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Tokmak

Yalova ili, Altınova ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Tokmak Fr. Pilon
Tokmak Alm. Mouton
Tokmak Alm. Sonnette
Tokmak Alm. Rammbar

tokmak için benzer kelimeler


tokmak, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'o', 'k', 'm', 'a', 'k', şeklindedir.
tokmak kelimesinin tersten yazılışı kamkot diziliminde gösterilir.