topak

topak, -ğı

a. 1. Yufka açmak için avuç içinde yuvarlak bir biçim verilen hamur parçası. 2. Bu biçim verilmiş şey: “Daha gün doğmadan anası yayığın ilk tereyağı topağını ona verirdi.” -Y. Kemal. 3. Hayvanlarda, parmakların ardında topuğu andıran çıkıntı. 4. hlk. Şişe veya kadeh.


topak

1.Yuvarlak, küre biçiminde. 2.Kitle, külçe : Bir topak çamur ver.


topak

Kabuk : Kestane topağından çıkmış topağını beğenmemiş.


topak

Kabakulak.


topak

1.Yufka ekmeği hamuru : Gış epmeğini dört topaktan yaptık. 2.Kalın, ufak, yuvarlak yufka ekmeği.


topak

Bir kiloluk rakı şişesinin dörtte biri : Bu akşam ikişer topak rakı içtik.


topak

1. Yuvarlak. 2. Kartopu.


topak

Bir çeşit çıban.


topak

bk. kitlesel


topak İng. pellet
topak İng. pellet

Topaklama işlemi sonucu elde edilen yuvarlak ve katı özdek.


topak İng. pellet

madencilik, metalbilim: Topaklama işlemi sonucunda elde edilen 1-1,5 cm çapında yuvarlak katı töz.


topak

Harman yerindeki ekin yığını. (Yenikent *Aksaray -Niğde)


topak

bk. topaç.


Topak Köken: T.

Cinsiyet: Erkek Yuvarlak.


topak için benzer kelimeler


topak, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'o', 'p', 'a', 'k', şeklindedir.
topak kelimesinin tersten yazılışı kapot diziliminde gösterilir.