toplu
sf. 1. Topu olan: Toplu tabanca. 2. Hepsi bir arada bulunan, toplanmış: Yol, toplu yaşamanın doğurduğu bir gereksinmeyi karşılamak için yapılır. -N. Cumalı. 3. Bir arada, bütün, kombine. 4. Düzenlenmiş, dağınık olmayan: Toplu bir oda. 5. Topunu, tamamını, bütününü içine alan: Toplu bir bakış. 6. Vücutça dolgun.
toplu
1.Pencere. 2.Pencerelere yapılan ağaç ya da demir parmaklık.
toplu
Kısa saplı derin kepçe.
toplu
Firkete.
toplu
Dokuma tezgâhında ipliğin sarıldığı kumaş.
toplu
Pencere.
toplu
Boncuktan örülerek yapılan nazarlık.
toplu
Kanadı aşağı-yukarı doğru hareket eden pencere. (Güllüce *Gümüşhacıköy -Amasya)
Toplu
Diyarbakır ili, Yoğun bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Toplu
Samsun ili, Alaçam ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
toplu için benzer kelimeler
toplu, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
t harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
't', 'o', 'p', 'l', 'u', şeklindedir.
toplu kelimesinin tersten yazılışı ulpot diziliminde gösterilir.