toplu

sf. 1. Topu olan: Toplu tabanca. 2. Hepsi bir arada bulunan, toplanmış: “Yol, toplu yaşamanın doğurduğu bir gereksinmeyi karşılamak için yapılır.” -N. Cumalı. 3. Bir arada, bütün, kombine. 4. Düzenlenmiş, dağınık olmayan: Toplu bir oda. 5. Topunu, tamamını, bütününü içine alan: Toplu bir bakış. 6. Vücutça dolgun.

1.Pencere. 2.Pencerelere yapılan ağaç ya da demir parmaklık.

Kısa saplı derin kepçe.

Firkete.

Dokuma tezgâhında ipliğin sarıldığı kumaş.

Pencere.

Boncuktan örülerek yapılan nazarlık.

Kanadı aşağı-yukarı doğru hareket eden pencere. (Güllüce *Gümüşhacıköy -Amasya)

Diyarbakır ili, Yoğun bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Samsun ili, Alaçam ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

toplu için benzer kelimeler

toplu, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'o', 'p', 'l', 'u', şeklindedir.
toplu kelimesinin tersten yazılışı ulpot diziliminde gösterilir.