tortu

a. 1. kim. Çökelti: “Gün iyiden iyiye ışıdı artık, tortusu dibe çöken bir su gibi duruldu, berraklaştı ortalık.” -N. Hikmet. 2. mec. Bir şeyin bayağı, işe yaramaz duruma gelmiş olanı. 3. mec. Bir topluluğun soysuzlaşmış üyeleri. 4. mec. Kalıntı: “Baş ağrısı ile kalkmanız da olası. Her eğlencenin o kadar tortusu olacak artık.” -H. Taner.

Sütten yapılan bir çeşit yiyecek.

Deniz sularının ve içsuların diplerinde, kapalı çukurlarda ya da çatalağız ve koyak tabanlarında dışgüçlerin etkisiyle aşınıp taşınan her tür kırıntılardan oluşma yığıntı, bk. tortulaşma.

İriölçekteki ortamlarda çözünmeyip, sıvının dibine çöken katı tanelerin oluşturduğu katman.

Çözünmeyen özdeklerin oluşturduğu yığışım. (Bu terim daha çok yerçekimi etkisi ile çökelmiş yığışımlar için kullanılır.)

Çözünmeyen bir maddenin, özellikle yerçekimi etkisi ile oluşmuş birikimleri.

Bir sıvı çözelti ya da karışımda, dibe çökmüş nesne.

(coğrafya)

1. fizik, kimya: İriölçekli ortamda çökmüş nesne. 2-metalbilim, işleyim: Bir sıvı çözelti ya da karışımda dibe çökmüş nesne. 3. yeryağı kimyası: Kimi ham yeryağında asıltı durumunda bulunan ve depolarda dibe çöken katı ya da yarı katı çamur. 4. şarapçılık: Şırayı aldıktan sonra sıkmaç ya da süzgeçte kalan. 5. ısılkimya: Damıtılan suyun buğulaştıktan sonra kazanda oluşturduğu kalıntı. 6 - bk. çözelti.

tortu için benzer kelimeler

tortu, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'o', 'r', 't', 'u', şeklindedir.
tortu kelimesinin tersten yazılışı utrot diziliminde gösterilir.