tür
a. 1. Çeşit, cins: Yazı türleri. 2. biy. Ortak özellikleri olan bireylerin tamamı, cinslerin ayrıldığı bölüm, janr: Aslan ve insan türleri. 3. fel. Kendi içinde bir birim olan ve üzerinde cins kavramının bulunduğu mantıksal kavram: Parça bütünün, cins türün yerine geçti mi daralma olur. Hayvan canlı varlık karşısında türdür, aslan karşısında cinstir. 4. sf. Türlü: Bu tür davranışlar.
tür Fr. Genre
tür
Gezinti : Orhan bugün iyi bir tür yaptı.
tür, sp. İng. species
Birbirlerine benzeyen, sadece kendi aralarında verimli gen alış verişi yapabilen (üreyebilen) bireylerin oluşturduğu populasyon. Taksonomik bir birim olan türün biri cins adı diğeri tür adı olmak üzere iki adı vardır. Örnek: Homo sapiens (insan). Bu isimler daima italik yazıyla yazılır. Birinci isim cins adıdır ve büyük harfle başlar, ikinci isim o cinse giren türü bildirir ve küçük harfle başlar. Biyolojik tür, spesyes.
tür İng. type
tür Osm. nevi
tür İng. species
1. Birbirinden üreyen ve dirimbilimsel açıdan akraba olan canlı varlıklar öbeği. (Ör. Arslan ya da insan.) 1. Kendi içinde bir birim olan ve üzerinde cins kavramının bulunduğu mantıksal kavram. // Ama bu cins kavramı, kendi üzerinde bir başka cins varsa, yeniden tür durumuna gelir ve bu böyle sürüp gidebilir. Mantık diliyle: Bir A sınıfı , bir başka sınıfın, B sınıfının kapsamı içindeki bir bölümü kurduğunda: B cinstir, A da tür. (Ör. Hayvan canlı varlık karşısında türdür, aslan karşısında cinstir.)
tür İng. type
İçerik, biçim ve amaç yönünden özellik gösteren bir sanat çeşidi.
tür İng. species
1.Kimyada atom, molekül, iyon veya radikale verilen genel ad. 2.Biyolojide cinslerin ayrıldığı alt bölüm.
tür Osm. nevi'
(biyoloji, zooloji, kimya, jeoloji)
tür
bk. sinema türleri
tür
bk. televizyon türleri
tür İng. species
Birbirlerine benzeyen, yalnızca kendi aralarında verimli gen alışverişi yapabilen bireylerin oluşturduğu canlı grubu, spesiyes.
tür Alm. Gattung
Özel bir biçim gösteren bir sanat çeşidi ya da sanat kolu.
tür İng. species
Kalıtsal yapıya bağlı olarak ortak karakterlere sahip olan ve kendi aralarında birleştirildiklerinde döl verme yeteneğinde yavrular elde edilen bireylerin oluşturduğu hayvan grupları.
tür İng. species
Belli ayrıtsal özelliklerle ötekilerden ayrılan nesneler ya da birimler kümesi.
tür Osm. nevi
Özel bir biçim gösteren bir sanat çeşidi ya da kolu.
tür İng. species
(karşılık, spesyes), (Lat. species = belirli çeşit): Ancak kendi aralarında çiftleşen bireyler topluluğu; hayvan sınıflandırmalarında cins içinesokulan ve ırk ve variyeteleri içine alan bir birlik.
tür için benzer kelimeler
tür, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
t harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
't', 'ü', 'r', şeklindedir.
tür kelimesinin tersten yazılışı rüt diziliminde gösterilir.