üstün

üstün

(I) sf. 1. Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan: “Bu nazire gazeller muhakkak ki onlardan çok üstündü.” -A. H. Çelebi. 2. Birine veya bir şeye göre nitelik bakımından daha yüksek, daha elverişli olan, faik.

II) a. db. esk. Arap harfli metinlerde bir ünsüzün a, e seslerinden biriyle okunacağını gösteren işaret, fetha.

üstün Fr. Supérieur, ere
üstün

Yapının çatısına konan ağaç, mertek

üstün Osm. fetha

Eski yazımızda kısa a ve e' yi gösteren hareke.

üstün

Yapılarda kullanılan uzun ağaç. (Dutlu, Esnemez -Eskişehir)

üstün

Üst, üstteki.

Üstün Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan. 2. Yenen, galip gelen. 3. Sayıca çok, fazla.

---

üstün için benzer kelimeler

---

üstün, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, ü harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ü', 's', 't', 'ü', 'n', şeklindedir.
üstün kelimesinin tersten yazılışı nütsü diziliminde gösterilir.