vakfetmek
vakfetmek, -der Ar. va®f + T. etmek
(-i, -e) (va'kfetmek) 1. Mal ve mülkünü satılmamak şartıyla bir hayır kurumuna veya işine bağışlamak. 2. mec. Adamak, bir şeyin bütününü bir işe vermek: Ben bütün ömrümü yuvamıza vakfedeyim de sen burada beni yalnız bırakıp çekil, öyle mi? -A. Ş. Hisar.
vakfetmek, 9 karakter ile yazılır. Ayrıca,
v harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'v', 'a', 'k', 'f', 'e', 't', 'm', 'e', 'k', şeklindedir.
vakfetmek kelimesinin tersten yazılışı kemtefkav diziliminde gösterilir.