vakıf

a. 1. Bir hizmetin gelecekte de yapılması için belli şartlarla ve resmî bir yolla ayrılarak bir topluluk veya bir kimse tarafından bırakılan mülk, para. 2. Bir topluluk veya bir kimse tarafından bırakılan mülk ve paranın idare edildiği yer: “Vakıf hayırları yalnız Mushaf vakıflarına ait değildir.” -N. F. Kısakürek. 3. Birçok kişi tarafından kurulan ve toplum yararına çalışmayı ilke edinen kuruluş.

turgu, bekit.

1. Bir topluluk veya bir kimse tarafından belirli bir amacın gerçekleştirilmesi için belli koşullar ve resmi yolla tahsis edilen mal ve para varlığı. 2. Çeşitli toplumsal alanlarda hizmet vermek, hayır işleri görmek üzere bir topluluk veya bir kimse tarafından bırakılan mülk ve paranın idare edildiği, ticari etkinlikleri dışında kurumlar vergisinden bağışık tutulan ve kâr amacı gütmeyen tüzel kişilik.

Bir hizmetin sürekli olarak yapılabilmesi amacıyla, bir kimsece belli koşullarla ve resmî yoldan ayrılan mülk ya da para.

sf. (va:kıf) esk. 1. Bilen, farkında olan: “Demirci anladı, ses çıkarmadı, duvardan üç beş halka aldı, sanatına vâkıf bir adam sükûnetiyle değneğe taktı.” -M. Ş. Esendal. 2. Bir şeyi vakıf durumuna getiren.

turgucu, bekitçi.

Denizli ili, Kızılcabölük bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Edirne ili, Enez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Kütahya ili, Gediz ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Kütahya ili, Tavşanlı ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Sakarya ili, Akyazı ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Zonguldak ili, Ereğli ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Söyleyiş: (va:kıf) Cinsiyet: Erkek 1. Bir şeyi elde eden, bir işten haberli olan. 2. Duran, ayakta duran.

vakıf için benzer kelimeler

vakıf, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, v harfi ile başlar, f harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'v', 'a', 'k', 'ı', 'f', şeklindedir.
vakıf kelimesinin tersten yazılışı fıkav diziliminde gösterilir.