vaziyet

vaziyet Ar. vaø¤iyyet

(I) a. 1. Durum, tavır, hâl: “Çocuklarının vaziyeti, istikbali seni alakadar ediyorsa biraz kendi âleminden çıkar, onlarla meşgul olursun, anladın mı?” -A. M. Dranas. 2. Konum: Kasaba coğrafi vaziyeti yüzünden lodosu, poyrazı pek az tutan bir limanda kurulmuştur.

vaziyet Ar. vaø¤ + yed

(II) a. El koyma.

< Ar. vaz’iyyet) Durum, vaziyet

vaziyet İng. position

Doğum sırasında yavrunun belirli bir noktasıyla apertura pelvis kranyalisin belirli noktaları arasındaki ilişki, pozisyon.

---

vaziyet için benzer kelimeler

---

vaziyet, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, v harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'v', 'a', 'z', 'i', 'y', 'e', 't', şeklindedir.
vaziyet kelimesinin tersten yazılışı teyizav diziliminde gösterilir.