yemek

(I) a. 1. Yemek yeme, karın doyurma işi: “Yemekten sonra gocuğuna sarar yatırırdı beni.” -N. Cumalı. 2. Yenmek için pişirilip hazırlanmış yiyecek, aş, taam. 3. Günün belli saatlerinde yenilen besin: “Yemek ya kahvaltıda ya da yemekte yenir. Arada bir şey yenmez.” -H. Taner. 4. Konuklara yiyecek verilerek yapılan ağırlama: “Pek protokolcü olduğu için yemek sessiz geçiyordu.” -F. R. Atay.

(II) (-i) 1. Ağızda çiğneyerek yutmak: “Adam o kadar çabuk yiyor ki hizmetçi ekmek yetiştiremiyor.” -B. Felek. 2. Aşındırmak, kemirmek, oymak, delmek: “Necla onun böyle kendinden geçercesine çalıştığını gördükçe üzüntüden tırnaklarını yiyor.” -H. Taner. 3. Isırmak: Sivrisinekler çocuğun kollarını yemiş. 4. Batmak, çizmek, kaşındırmak, dalamak. 5. Hoşa gitmeyen kötü bir duruma uğramak, tutulmak: “Kendini topladı ama fena yerinden gagayı yedi sanırım...” -M. Ş. Esendal. 6. (nsz) Hakkı olmayan ve kendisine yasak edilmiş bulunan bir şeyi kabul etmek: Haram yemek. Rüşvet yemek. 7. Harcamak, tüketmek, bitirmek: “Mirası sen yedin, zahmeti ben çekiyorum diye latife ediyordu.” -M. Ş. Esendal. 8. Yasal yoldan cezalandırılmak. 9. Birine alacağını vermemek, ödememek: Bu adam benim yüz bin liramı yedi. 10. Başkasının parasını harcamak: Dalkavuklar çok parasını yemişler. 11. (nsz) Harcanmak, kullanılmak, sarf edilmek: Yapımına başlanan bu yapı günde 5 ton çimento yiyor. 12. Sürekli üzmek, tedirgin etmek: Bu dert beni yiyor. 13. mec. Gücünü kırmak, perişan etmek, mahvetmek.

Öldürmek.

Ölü yemeği.

Yemek (bk. yimek)

Yemek

Yemek // yemek içmek: işret etmek

Aş, yemek

Bir şey yemek

yemek için benzer kelimeler

yemek, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, y harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'y', 'e', 'm', 'e', 'k', şeklindedir.
yemek kelimesinin tersten yazılışı kemey diziliminde gösterilir.