yemlik

a. 1. Hayvanlara yem verilen yer veya kap: “Bir avuç arpa fazla atar yemliğine, bir kamçı eksik vurur.” -A. Sayar. 2. sf. Yem için ayrılan: Yemlik ot. 3. mec. Rüşvet, arpalık. 4. mec. Karşılıksız geçim sağlanan yer veya kimse. 5. argo Kumarda kandırılıp parası alınan kimse.

İlkbaharda yetişen, uzun ve sivri yapraklı, toplanıp yenilen bir yabanıl ot.

Hayvanların yeminin konduğu oluk.

Yem olarak kullanılan tahıl.

Balık avlarken oltaya takılan solucan, balık parçası vb.

Harman zamanı çiftçinin yoksula verdiği tahıl.

Toprağı bürüyen tüm ekin.

İçine yatak konulan bir çeşit dolap, yüklük.

Tavla, iskambil vb. oyunlarda yenilenlerle alay etmek için söylenen bir söz.

İlkbaharda yetişen, yenilebilir bir çeşit yabanıl bitki.

Keklik avlamak için yapılan tuzak.

< yem+lık: Bahar mevsiminde yetişen ve yenilebilen bir ot cinsi (Erzincan Merkez)

Hayvanların yeninin konduğu yer, Bir ot

Papatyagiller (Compositae) familyasından, yaprakları ipliksi ve paralel damarlı, çiçekleri uzun bir sap üzerinde bulunan, aken tipi meyve taşıyan, ülkemizde 18 türle temsil edilen, bir ya da çok yıllık otsu bitkiler.

(tarım)

Hayvanların gereksinimleri olan yemlerin konduğu ve yem yedikleri, çeşitli malzemeden yapılmış, çeşitli tip ve biçimlerde olabilen kap veya yapılar.

İçine torba içinde yem konan arabaların ön kısmındaki bölüm. (Yukarıkaşıkara *Yalvaç -Isparta)

Erzurum ili, Söylemez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

yemlik için benzer kelimeler

yemlik, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, y harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'y', 'e', 'm', 'l', 'i', 'k', şeklindedir.
yemlik kelimesinin tersten yazılışı kilmey diziliminde gösterilir.