zabit

zabit Ar. ø¥biµ

a. (za:bit) esk. 1. Rütbesi teğmenden binbaşıya kadar olan asker: Bu karanlık günler, senin gibi genç, ateşli, imanlı zabitlerin gayreti ile aydınlanacak! -S. Kocagöz. 2. sf. mec. Tuttuğunu koparan, dediğini yaptıran.

zabit

< Ar. sâbit: sabit. || zabit gelem(i): sabit kalem

Zabit Köken: Ar.

Söyleyiş: (za:bit) Cinsiyet: Erkek Subay.

zabit için benzer kelimeler

birinci zabit

zabit, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, z harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'z', 'a', 'b', 'i', 't', şeklindedir.
zabit kelimesinin tersten yazılışı tibaz diziliminde gösterilir.