zorunlu
zorunlu
zorunlu İng. imperative
zorunlu İng. mandatory
zorunlu
zorunlu İng. obligate
sf. 1. Kesin olarak gereksinim duyulan, zaruri, mecburi, ıztırari: Tanzimat, gecikmiş de olsa zorunlu, kaçınılmaz bir atılımdı. -N. Cumalı. 2. fel. Doğal olarak kaçınılması imkânsız olan, olumsal karşıtı.
zorunlu İng. imperative
zorunlu İng. mandatory
zorunlu
zarûrî. ~ durum, zorunluluk durumu: ıztırâr hâli.
zorunlu İng. obligate
İsteğe bağlı olmayan.
zorunlu için benzer kelimeler
zorunlu, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
z harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'z', 'o', 'r', 'u', 'n', 'l', 'u', şeklindedir.
zorunlu kelimesinin tersten yazılışı ulnuroz diziliminde gösterilir.