zorunlu

zorunlu

sf. 1. Kesin olarak gereksinim duyulan, zaruri, mecburi, ıztırari: Tanzimat, gecikmiş de olsa zorunlu, kaçınılmaz bir atılımdı. -N. Cumalı. 2. fel. Doğal olarak kaçınılması imkânsız olan, olumsal karşıtı.

zorunlu İng. imperative
zorunlu İng. mandatory
zorunlu

zarûrî. ~ durum, zorunluluk durumu: ıztırâr hâli.

zorunlu İng. obligate

İsteğe bağlı olmayan.

zorunlu için benzer kelimeler

banka zorunlu karşılık oranı

banka zorunlu karşılıkları

dış ticarette zorunlu standart

markaların zorunlu kullanılması

takınaklı zorunlu tepki

toplumsal olarak zorunlu emek süresi

ulusal savunma için zorunlu işletme

zorunlu anaerob

zorunlu, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, z harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'z', 'o', 'r', 'u', 'n', 'l', 'u', şeklindedir.
zorunlu kelimesinin tersten yazılışı ulnuroz diziliminde gösterilir.