abdal
a. esk. 1. Gezgin derviş: Varıp yaslanayım Hacı Bektaş'a / Abdalın olayım çullar içinde -Gevheri. 2. Dilenci kılıklı, üstü başı perişan kimse.
abdal
1. Çingene. 2. Dilenci. 3. Davul, zurna çalan, çalgıcı (çokça çingene). 4. Sünnetçi.
abdal
1. Serseri. 2. Avâre. 3. Tembel. 4. Beceriksiz. 5. Deli. 6. İtibarsız. 7. Kul, köle: Abdalın olam bana kötülük etme.
abdal
Tamahkâr, açgözlü, cimri.
abdal
Yaşlı adam.
abdal
< Ar. abdal: abdal; kimseye kötülüğü dokunmayan iyi niyetli kimse: Düz yolun düz Abdalıyam
abdal
1. Genel olarak gezginci dervişlere verilen ad. 2. Yetmiş ermişe verilen ad. 3. Anadolu'da göçebe bir halkın adı. 4. Afganistan'da bir Türk boyunun adı.
abdal
Gezgin dervişlere verilen ad. Kimi halk ozanlarının adlarına eklenerek kullanılır: Yeşil Abdal, Pir Sultan Abdal, Muhittin Abdal vb. gibi.
abdal
Kalender, derviş.
Abdal Ar. abd¥l
öz. a. tar. 1. Safeviler devrinde İran'da yaşayan Türk oymaklarından biri. 2. Anadolu'da yaşayan oymaklardan bazısı: Geygel Abdalları.
Abdal Köken: Ar.
Cinsiyet: Erkek 1. Gezgin derviş.2. Dilenci kılıklı, üstü başı perişan kimse.
abdal için benzer kelimeler
abdal, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
a harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'a', 'b', 'd', 'a', 'l', şeklindedir.
abdal kelimesinin tersten yazılışı ladba diziliminde gösterilir.