ad cümlesi
a. db. Yüklemi ad soyundan olan veya ek fiille kurulan cümle, isim cümlesi.
ad cümlesi İng. nominal sentence
Yüklemi çekimli bir fiil değil ad veya ad soylu bir kelime olan ve cevher fiili eklerinin geniş zaman, şimdiki zaman ve geçmiş zaman çekimleri ile yargıya bağlanan cümle: Ankarada havalar yazın çok sıcaktır. Güz yağmurları yararlıdır. Ben bildiğiniz kimselerden değilim. Sen daha pek küçüksün. Biz Adanalıyız, siz nerelisiniz? vb. || Hiç şaşmayan saat gibi işler durur kader, || Bir gün saat çalar Çok uzaktan gelir haber || Artık güneş görünmez olur, gök buluttadır, || Rahatça dal, ölüm sonu gelmez bir uykudur (Yahya Kemal, Kendi Gök Kubbemiz, s. 99). || Bu adamın yaşayıp yaşamaması arasında bir fark yok (Bekir Büyükarkın, Yoldaki Adam, s. 359). Güzelim, gencim.. ama neye yarar, bir dilenci kadar fakirim (S. Ayverdi, Yusufçuk, s. 67). Toprağın asıl sahibi onunla dövüşendir (S. F. Abasıyanık, Bütün eserleri 3, 119). Nar bahçesi çok eskidir Kütükleri kocaman kocamandır. Çok gövdenin yarısı kurumuş, yarısı yeşildir. (Y. Kemal, Ortadirek, s. 35) Çocuklar dün halalarındaydı. Sen küçükken çok yaramaz imişsin vb.
ad cümlesi için benzer kelimeler
ad cümlesi, 10 karakter ile yazılır. Ayrıca,
a harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'a', 'd', ' ', 'c', 'ü', 'm', 'l', 'e', 's', 'i', şeklindedir.
ad cümlesi kelimesinin tersten yazılışı iselmüc da diziliminde gösterilir.