ama

ama Ar. amm¥

bağ. (a'ma) 1. Çelişkili ve tutarsız iki cümleyi birbirine bağlamaya yarayan bir söz, amma, lakin: “Para kazanmayı hiç sevmiyordu ama hesapsız harcamaya bayılıyordu.” -N. Cumalı. 2. Uyarma veya şartlı bir ifade niteliğinde olan bir cümleyi, başka bir cümleye bağlamaya yarayan bir söz: “İnanmam ama fırsat bulursam baktırmadan da yapamam.” -K. Tahir. 3. Beklenmeyen bir sonucu anlatan iki cümleyi onun sebebi durumunda olan cümleye bağlayan bir söz: “Gerçi Miralay bey bu suretle tekrar hatıralarına dalıp derdini unutur ama onu gece yarılarına kadar dinlemek fedakârlığı da yine bize düşer.” -H. Taner. 4. Bir yargıyı veya bir buyruğu pekiştirmek için de kullanılan bir söz: Güzel ama güzel bir söz söyledi. 5. Bazen dikkati çekmek için cümlenin sonuna getirilen bir söz: “Gerçi, vekillerden bazıları yerli yerinde duruyordu ama!” -Y. K. Karaosmanoğlu.


ama

Akma, reçine, çamsakızı.


ama

Kızkardeş.

< Ar. amma) amma, fakat

< Ar. a'mâ) âmâ, kör


ama

Amma, fakat (bk. amma)


ama

< Ar. ammâ: ama, amma, fakat


âmâ Ar. a¤m¥

sf. (a:ma:) Görme engelli.


ama için benzer kelimeler


ama, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, a harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'a', 'm', 'a', şeklindedir.
ama kelimesinin tersten yazılışı ama diziliminde gösterilir.