ama
bağ. (a'ma) 1. Çelişkili ve tutarsız iki cümleyi birbirine bağlamaya yarayan bir söz, amma, lakin: Para kazanmayı hiç sevmiyordu ama hesapsız harcamaya bayılıyordu. -N. Cumalı. 2. Uyarma veya şartlı bir ifade niteliğinde olan bir cümleyi, başka bir cümleye bağlamaya yarayan bir söz: İnanmam ama fırsat bulursam baktırmadan da yapamam. -K. Tahir. 3. Beklenmeyen bir sonucu anlatan iki cümleyi onun sebebi durumunda olan cümleye bağlayan bir söz: Gerçi Miralay bey bu suretle tekrar hatıralarına dalıp derdini unutur ama onu gece yarılarına kadar dinlemek fedakârlığı da yine bize düşer. -H. Taner. 4. Bir yargıyı veya bir buyruğu pekiştirmek için de kullanılan bir söz: Güzel ama güzel bir söz söyledi. 5. Bazen dikkati çekmek için cümlenin sonuna getirilen bir söz: Gerçi, vekillerden bazıları yerli yerinde duruyordu ama! -Y. K. Karaosmanoğlu.
ama
Akma, reçine, çamsakızı.
ama
Kızkardeş.
< Ar. amma) amma, fakat< Ar. a'mâ) âmâ, körama
Amma, fakat (bk. amma)
ama
< Ar. ammâ: ama, amma, fakat
âmâ Ar. a¤m¥
sf. (a:ma:) Görme engelli.
ama için benzer kelimeler
ama, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
a harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'a', 'm', 'a', şeklindedir.
ama kelimesinin tersten yazılışı ama diziliminde gösterilir.