ardılmak
(-e) hlk. 1. Birisinin sırtına asılmak. 2. Sataşmak, çatmak. 3. mec. Musallat olmak, asılmak, takılmak.
ardılmak
1. Abanmak, yaslanmak, dayanmak, yüklenmek. 2. Asılmak, tutunmak, tırmanmak, takılmak, çıkmak. 3. Atılmak, saldırmak. 4. Binmek. 5. Uzanmak. 6. Sarkmak. 7. Eğilmek. 8. Yüzüstü kapanmak. 9. Yıkılmak.
ardılmak
1. Sataşmak, çatmak, karşı gelmek. 2. Üstünde kalmak, asılmak: Kız usta oğlana ardıldı. 3. Kaçarken dönüp karşı koymak. 4. Peşe düşmek. 5. Aleyhinde bulunmak, takip etmek. 6. Alay etmek, kızdırmak. 7. Şakalaşmak. 8. Eziyet etmek. 9. Konuşan ya da ağız kavgası yapan iki kişi arasına girmek.
ardılmak
Birisine yük olmak.
ardılmak
Birinin üstüne abanmak
ardılmak
Üstüne atılmış olmak, dolanmış olmak.
ardılmak, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca,
a harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'a', 'r', 'd', 'ı', 'l', 'm', 'a', 'k', şeklindedir.
ardılmak kelimesinin tersten yazılışı kamlıdra diziliminde gösterilir.