arınmak
(nsz) 1. Temizlenmek. 2. Katışıksız, arı (I) duruma gelmek: Arınmış bir dilse çok kez arıtıcıların başarısıdır. -N. Uygur. 3. mec. Rahatlamak: Derdini size aktarıp arınmış, sizi zehirleyip bırakmıştır. -H. Taner.
arınmak
1. Temizlenmek, yıkanmak. 2. Sıyrılmak, kurtulmak, temize çıkmak: Şu mahkeme işinden bir arınsam, sana ne istersen alacağım. 3. İçini temizlemek, kötü huylardan kurtulmak: Ahmet babasının tesiri ile arındı. 4. Arlanmak, utanmak.
arınmak
1. Boşanan, küsen kadın eşyalarını alıp gitmek: Ahmet amcanın kızı arınmış. 2. Taşınmak: Onlar bu evden arındılar. 3. Ayrılıp gitmek.
arınmak
1. Yok olmak, boşalmak: Sürek avları sayesinde domuzlar arındı. 2. Buharlanmak.
arınmak
1. Temize çıkmak. 2. Sorumluluktan kurtulmak. 3. Utanmak, arlanmak: Sölediği sözden ben arındım o arınmadı.
arınmak
Temizlenmek.
arınmak, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
a harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'a', 'r', 'ı', 'n', 'm', 'a', 'k', şeklindedir.
arınmak kelimesinin tersten yazılışı kamnıra diziliminde gösterilir.