arıtıcı

arıtıcı

sf. 1. Arıtma özelliği olan (şey). 2. a. Deterjan. 3. a. Özleştirici, sadeleştirici kimse: “Arınmış bir dilse çok kez arıtıcıların başarısıdır.” -N. Uygur.


arıtıcı İng. detergent

Susever ve yağsever özdeciklerden oluşmuş, yağsal özdeklerle su arasındaki sınırda toplanıp onları ayıran özdek.


arıtıcı İng. detergent

Suyun yüzey gerilimini külçülten, özellikle yağ-su arayüzeyinde yoğunlaşıp sıvı asıltı oluşmasını sağlayarak kirlerin uzaklaşmasını kolaylaştıran ve bu işlevi için, içine silikat, perborat, sülfat vb. katılmış özdek.


arıtıcı İng. detergent

kimya: Kir, pislik, yağ vb. çözerek gideren özdek.


arıtıcı Osm. tasfiyeci

Dili yanlışlardan, fazlalıklardan ve yabancı sözcüklerden kurtarmayı, temizlemeyi amaç edinip bunları yapmaya çalışan kişi. (Bu işleme "arıtıcılık", "arıtkanlık" denir).


arıtıcı için benzer kelimeler


arıtıcı, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, a harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'a', 'r', 'ı', 't', 'ı', 'c', 'ı', şeklindedir.
arıtıcı kelimesinin tersten yazılışı ıcıtıra diziliminde gösterilir.