ateş
a. 1. Yanıcı cisimlerin tutuşmasıyla beliren ısı ve ışık, od, nâr: Bu eller, vücuda getireceği tesirle duman ve ateş içinde, bütün bir memleketin son feryadını uyandırarak soğuyup donabilirdi. -H. S. Tanrıöver. 2. Tutuşmuş olan cisim. 3. Isıtmak, pişirmek için kullanılan yer veya araç: Yemeği ateşten indirdim. 4. Patlayıcı silahların atılması: Top ateşi geceye kadar sürdü. 5. Hastalığın etkisiyle ortaya çıkan vücut ısısı: Ateşi kırktan aşağıya düşmezdi. -S. F. Abasıyanık. 6. mec. Öfke, hırs, hınç: Fırlayıp ayağa kalkmış, bir duvara yaslanarak ateş fışkıran gözlerle onu seyre başlamıştı. -T. Buğra. 7. mec. Coşkunluk: Nejat Efendi'nin çalışında Peregrini'nin ihtirası, ateşi yoktu. -H. E. Adıvar. 8. mec. Tehlike, felaket: Kendinizi ateşe atıyorsunuz. 9. mec. Büyük üzüntü, acı: İçimin ateşi hiç küllenmedi. Seneler geçtikçe daha alevleniyor. Evlat acısı bu. -H. R. Gürpınar.
ateş!
ask. ateş etmek için verilen komut.
< Far. âteş) ateşateş
< Far. âteş: ateş || ataş || atiş
ateş İng. fire
Odun, kömür, yağ gibi ördeklerin yanması ile ısı ve ışığın birlikte belirmesi.
ateş İng. fire
Yanma olayının yol açtığı parlak alev, ve akkor haline gelmiş yanıcı maddenin toplu adı.
ateş Osm. nâr
(kimya)
ateş İng. fever
Humma.
Ateş Köken: Far.
Cinsiyet: Erkek 1. Yanıcı cisimlerin tutuşmasıyla beliren ısı ve ışık.2. Coşkunluk.
ateş için benzer kelimeler
ateş, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
a harfi ile başlar, ş harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'a', 't', 'e', 'ş', şeklindedir.
ateş kelimesinin tersten yazılışı şeta diziliminde gösterilir.