ayvan

ayvan

a. hlk. Eyvan.


ayvan

Geniş, yayvan: Bu kapı çok ayvan.


ayvan

1. Askerî levazım ambarı, deposu. 2. Ev bahçesi, avlu, taşlık. 3. Mısır, fındık v.b. kurutmaya mahsus zeminden yüksek yer. 4. Üstü kesik, koni şeklinde zahire ambarı. 5. Balkon, hayat, salon, teras, sundurma, saya. 6. Çok pencereli ya da bir tarafı açık üst kat odası. 7. Damda düzlük, düz dam.


ayvan

Maya, çoğuncası yoğurt mayası.

< Far. eyvân) eyvan


ayvan

Hayvan


ayvan

< Far. eyvân üst katta cepheye bakan geniş pencereli oda


ayvan

Balkon, önü açık salon


ayvan, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, a harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'a', 'y', 'v', 'a', 'n', şeklindedir.
ayvan kelimesinin tersten yazılışı navya diziliminde gösterilir.