ayvan
a. hlk. Eyvan.
ayvan
Geniş, yayvan: Bu kapı çok ayvan.
ayvan
1. Askerî levazım ambarı, deposu. 2. Ev bahçesi, avlu, taşlık. 3. Mısır, fındık v.b. kurutmaya mahsus zeminden yüksek yer. 4. Üstü kesik, koni şeklinde zahire ambarı. 5. Balkon, hayat, salon, teras, sundurma, saya. 6. Çok pencereli ya da bir tarafı açık üst kat odası. 7. Damda düzlük, düz dam.
ayvan
Maya, çoğuncası yoğurt mayası.
< Far. eyvân) eyvanayvan
Hayvan
ayvan
< Far. eyvân üst katta cepheye bakan geniş pencereli oda
ayvan
Balkon, önü açık salon
ayvan, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
a harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'a', 'y', 'v', 'a', 'n', şeklindedir.
ayvan kelimesinin tersten yazılışı navya diziliminde gösterilir.