bağdaşık

bağdaşık

sf. Birbirlerine benzer karakterlere veya yapıya sahip parça veya birimlerden oluşan (bütün veya topluluk), mütecanis, homojen.


bağdaşık

Arkadaş, okul arkadaşı, bir arada bulunan, birlikte iş yapan insanlar, ortak.


bağdaşık

Bitişik, yapışık.


bağdaşık

Birbiriyle her bakımdan anlaşan, içlidışlı olan, uyuşmuş.


bağdaşık

1. Suç ortağı. 2.bk. bağdaş. 3.bk. badaşık-3. 4.bk. badaş.


bağdaşık

Karışık yer.


bağdaşık İng. homogeneous

(Yun. homogenes: homos = aynı, genos = cins, soy) : Yapıca özdeş olan ve aralarında nitelikçe bir ayrım bulunmayan parçaların kurduğu bütünün niteliği. Karşıtı bk. ayrışık


bağdaşık İng. coherent

Bağdaşıklık özelliği gösteren.


bağdaşık

bk. biryapımlı.


bağdaşık İng. homogenous

Her yeri aynı özelliği gösteren, homojen.


bağdaşık için benzer kelimeler


bağdaşık, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'a', 'ğ', 'd', 'a', 'ş', 'ı', 'k', şeklindedir.
bağdaşık kelimesinin tersten yazılışı kışadğab diziliminde gösterilir.