bakı
a. 1. coğ. Özellikle dağlık yörelerde bir yamacın güneş ışınlarına, güneye veya kuzeye karşı konumunu belirleyen, bunun sonucu olarak da doğal şartlarını tespit eden durumu: Bu dağın bakısı güneye doğrudur. 2. Denetleme. 3. hlk. Fal.
bakı Fr. Examen
bakı
Devamlı: Sen burada bakı kal.
bakı
Fal: Bakıcının bakısı, karpuzcunun cakısı.
bakı
Besleme: Bu sığır el bakısı.
bakı İng. aspect
Her yörede, özellikle dağlık yörelerde bir yamacın güneş ışınlarına, güneye ya da kuzeye karşı konumunu belirleyen ve bu nedenle doğal koşullarını saptayan durumu.
bakı İng. divination
Uzak bir yerde ya da gelecekte oluşacak olayları önceden saptayarak gerekli önlemleri almak amacıyla, yetenekli ya da yeteneksiz kişi ve toplulukların büyüsel, dinsel, simgesel eylemlerden yararlanarak yaptıkları, kökenleri tarihin temeline dayanan sözde haber verme işi. bk. hava bakısı, horoz bakısı, un bakısı, tuz bakısı, dölüt örtüsü bakısı.
bakı Osm. ma'raz
(coğrafya)
bakı için benzer kelimeler
bakı, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'a', 'k', 'ı', şeklindedir.
bakı kelimesinin tersten yazılışı ıkab diziliminde gösterilir.