bakraç
bakraç, -cı
bakraç
Bakraç
a. 1. Çoğunlukla bakırdan yapılan küçük kova: Kuyu bakracı. 2. sf. Bu kovanın alabildiği miktarda olan: Yüzleri, kafalarından aşağı birkaç bakraç su akıtılmış gibi sırılsıklamdı terden. -A. Kulin.
bakraç
1. Kulplu tencere. 2. 700 kiloya kadar kömür alabilen, vapur vinciyle kayıktan kömürü taşımaya yarayan sacdan yapılmış kap.
Bakraç
Kahramanmaraş ili, Afşin ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
bakraç, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'a', 'k', 'r', 'a', 'ç', şeklindedir.
bakraç kelimesinin tersten yazılışı çarkab diziliminde gösterilir.