bent

a. esk. 1. Bağ, rabıt. 2. Kitaplarda kendi içinde bütünlük oluşturan bölüm. 3. Su biriktirmek için akan suyun önüne yapılan set, büğet: “Bentler, hakikaten Osmanlı medeniyeti eserlerinden örnek verecek heybetli tesislerden imiş.” -A. Rasim. 4. Gazete yazısı. 5. ed. Bir şiirdeki dörtlüklerin her biri, bağlam. 6. huk. Kanun maddesi.

bk. büvet.

bk. bağlam.

Cinsiyet: Erkek 1. Bağ. 2. Zincir. 3. Düğüm. 4. Tutsak, esir.

bent için benzer kelimeler

bent, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'e', 'n', 't', şeklindedir.
bent kelimesinin tersten yazılışı tneb diziliminde gösterilir.