bent
bent, -di Far. bend
bent
bent
Bent Köken: Far.
a. esk. 1. Bağ, rabıt. 2. Kitaplarda kendi içinde bütünlük oluşturan bölüm. 3. Su biriktirmek için akan suyun önüne yapılan set, büğet: Bentler, hakikaten Osmanlı medeniyeti eserlerinden örnek verecek heybetli tesislerden imiş. -A. Rasim. 4. Gazete yazısı. 5. ed. Bir şiirdeki dörtlüklerin her biri, bağlam. 6. huk. Kanun maddesi.
bent
bk. büvet.
bent
bk. bağlam.
Bent Köken: Far.
Cinsiyet: Erkek 1. Bağ. 2. Zincir. 3. Düğüm. 4. Tutsak, esir.
bent için benzer kelimeler
bent, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'e', 'n', 't', şeklindedir.
bent kelimesinin tersten yazılışı tneb diziliminde gösterilir.