beyaz
beyaz Ar. bey¥ø
beyaz
beyaz
Beyaz Köken: Ar.
a. 1. Ak, kara, siyah karşıtı. 2. sf. Bu renkte olan: Ellerini, omuzlarını silkeledikten sonra cebinden çekip aldığı beyaz mendile sildi. -L. Tekin. 3. Beyaz ırktan olan kimse: Agni'nin iki kızı var, biri beyaz, biri siyah. -H. R. Gürpınar. 4. Baskıda normal karalıkta görünen harf çeşidi. 5. Beyaz zehir.
beyaz
Yarı işlenmiş keçi derisi.
beyaz
Ayran.
< Ar. beyâz) beyaz, akBeyaz Köken: Ar.
Cinsiyet: Kız 1. Kar rengi, ak. 2. Temiz, lekesiz.
beyaz için benzer kelimeler
beyaz, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'e', 'y', 'a', 'z', şeklindedir.
beyaz kelimesinin tersten yazılışı zayeb diziliminde gösterilir.