beyaz

beyaz Ar. bey¥ø

a. 1. Ak, kara, siyah karşıtı. 2. sf. Bu renkte olan: Ellerini, omuzlarını silkeledikten sonra cebinden çekip aldığı beyaz mendile sildi. -L. Tekin. 3. Beyaz ırktan olan kimse: Agni'nin iki kızı var, biri beyaz, biri siyah. -H. R. Gürpınar. 4. Baskıda normal karalıkta görünen harf çeşidi. 5. Beyaz zehir.

beyaz

Yarı işlenmiş keçi derisi.

beyaz

Ayran.

< Ar. beyâz) beyaz, ak

Beyaz Köken: Ar.

Cinsiyet: Kız 1. Kar rengi, ak. 2. Temiz, lekesiz.

beyaz için benzer kelimeler

Alman beyaz başlı etçi koyunu

Amerikan beyaz park sığırı

Batı Bölgesi Dağlık Beyaz Teriyeri

beyaz, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'e', 'y', 'a', 'z', şeklindedir.
beyaz kelimesinin tersten yazılışı zayeb diziliminde gösterilir.