bitmek
(I) (nsz) 1. Tükenmek: Dün akşam param bitmişti. -S. F. Abasıyanık. 2. Sona ermek: Kıran kırana bir güreş bitmiş, Büyük Millet Meclisi, Başkumandanlık yetkilerini Mustafa Kemal Paşa'ya devretmiştir. -T. Buğra. 3. mec. Çok yorulmak. 4. mec. Güçsüz kalmak, çok zayıflamak: Biçare adam on günde limon sarısına dönmüş, incelmiş, bitmiş. -E. İ. Benice. 5. (-e) argo Çok sevmek, bayılmak, beğenmek: Buğulu bir sesi var. Ben böyle sese biterim. -H. Taner.
bitmek, -er
(II) (nsz) 1. Bitki, tüy, saç vb. şeyler çıkıp yetişmek: Buğdayla arpadan başka ne biter bu topraklarda? -F. R. Atay. 2. Beklenmedik zamanda ortaya çıkmak: Aynı anda sahnenin her yerinde birden bitiyor, bir şarkıcıdan çok bir göz bağcıya benziyordu. -M. Mungan.
bitmek
1. Koyulaşmak, donmak (Pekmez, sekerli maddeler).
bitmek
Yara kavuşmak, bitişmek.
bitmek
Birden ortaya çıkmak.
bitmek
Saçlar birbirine dolaşmak.
bitmek
Usanmak, bıkmak.
bitmek
Bal, reçel, pekmez vb. şekerlenmek.
bitmek
Bitmek, tükenmek
bitmek
Bitlenmek
bitmek
Çıkmak, görünmek
bitmek
1. Büyümek. 2. Tükenmek. 3. Sona ermek. 4. Zuhur etmek, aniden ortaya çıkmak
bitmek
1. Meydana gelmek, hâsd olmak, çıkmak. 2. Bitişmek, kaynaşmak. 3. Mahvolmak, iflâs etmek. 4. (insanlar için) yetişip büyümek.
bitmek için benzer kelimeler
bitmek, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'i', 't', 'm', 'e', 'k', şeklindedir.
bitmek kelimesinin tersten yazılışı kemtib diziliminde gösterilir.