bre

bre Rum.

ünl. esk. 1. “Ey, hey” anlamında kullanılan bir seslenme sözü: “Bre Arslan Bey! Sen bu işi kolay mı sanırsın?” -S. Çokum. 2. “Be” yerine kullanılan bir seslenme sözü. 3. “Vay” anlamında şaşma bildiren bir seslenme sözü: Bre, bu ne büyük gemi! 4. Şaşkınlık, coşku anlatan bir seslenme sözü. 5. bağ. Tekrarlanan iki emir kipi arasına getirilerek işin sürekliliğini anlatan bir söz: “Öyle bir yol ki git bre git, bitmez. Gez bre gez. Dolaş bre dolaş.” -A. Rasim.

---

bre, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'r', 'e', şeklindedir.
bre kelimesinin tersten yazılışı erb diziliminde gösterilir.