budak

budak, -ğı

a. bit. b. 1. Ağacın dal olacak sürgünü. 2. Dalın gövde içindeki başlangıç yeri olan ve tahtalarda görülen yuvarlak koyuca renkte sert bölüm.


budak

Damların üstünü düzeltmekte veya yağmurdan sonra çatlakları kapatmakta kullanılan silindir şeklindeki taş.


budak Osm. budak

Yaşayan ağaçta dalın gövde içinde kalması sonunda oluşan silindirsel sert bölüm.


budak, (butak)

1. Dal. 2. Şube, teferruat.


Budak Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. İnce ve küçük dal. 2. Ağaç gövdesinde tomurcuk çıkacak yuvarlak boğum.


Budak

Ağrı ili, Diyadin ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Budak

Ağrı ili, Doğansu bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Budak

Diyarbakır ili, Lice ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Budak

Gaziantep ili, Burç bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Budak

Gümüşhane ili, Torul ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Budak

Kırşehir ili, Mucur ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Budak

Konya ili, Hüyük ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Budak

Malatya ili, Arapgir ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Budak

Ordu ili, Çamaş ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


budak için benzer kelimeler


budak, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'u', 'd', 'a', 'k', şeklindedir.
budak kelimesinin tersten yazılışı kadub diziliminde gösterilir.