budak
a. bit. b. 1. Ağacın dal olacak sürgünü. 2. Dalın gövde içindeki başlangıç yeri olan ve tahtalarda görülen yuvarlak koyuca renkte sert bölüm.
budak
Damların üstünü düzeltmekte veya yağmurdan sonra çatlakları kapatmakta kullanılan silindir şeklindeki taş.
budak Osm. budak
Yaşayan ağaçta dalın gövde içinde kalması sonunda oluşan silindirsel sert bölüm.
budak, (butak)
1. Dal. 2. Şube, teferruat.
Budak Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. İnce ve küçük dal. 2. Ağaç gövdesinde tomurcuk çıkacak yuvarlak boğum.
Budak
Ağrı ili, Diyadin ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Budak
Ağrı ili, Doğansu bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Budak
Diyarbakır ili, Lice ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Budak
Gaziantep ili, Burç bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Budak
Gümüşhane ili, Torul ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Budak
Kırşehir ili, Mucur ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Budak
Konya ili, Hüyük ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Budak
Malatya ili, Arapgir ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Budak
Ordu ili, Çamaş ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
budak için benzer kelimeler
budak, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'u', 'd', 'a', 'k', şeklindedir.
budak kelimesinin tersten yazılışı kadub diziliminde gösterilir.