bulaşık
a. 1. Yiyecek veya içecekle kirletilmiş mutfak eşyası veya kap kacak: Gemide bulaşık yıkamak kolay iş değildi. -A. Erhat. 2. mec. İz, etki, kalıntı: Daha balayının bulaşığı geçmedi. -B. Felek. 3. sf. Kirli: Bulaşık kap. 4. sf. Düzensiz, karışık: Bu karmakarışık ve bulaşık âlemi kendi hâline bırakırdı. -A. Ş. Hisar. 5. sf. mec. Yapışkan, sulu: Böyle bir sivri akıllı, bulaşık biri çıkar ortaya, dirliği düzeni berbat eder. -K. Korcan.
bulaşık Fr. Contagieux
bulaşık
Yapışkan, balta olan insan.
bulaşık
1. bk. bılaşık-2. 2. Sevimsiz. 3. Yarı deli.
bulaşık İng. contaminated
Yabancı ve istenmiyen özdekleri, içinde ya da yüzeyinde bulunduran.
bulaşık için benzer kelimeler
bulaşık, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'u', 'l', 'a', 'ş', 'ı', 'k', şeklindedir.
bulaşık kelimesinin tersten yazılışı kışalub diziliminde gösterilir.