bulgu
a. 1. Var olduğu hâlde bilinmeyeni bulup ortaya çıkarma işi ve bu işin sonunda elde edilen şey. 2. Araştırma verilerinin çözümlenmesinden çıkarılan bilimsel sonuç, netice. 3. tıp Vücuttaki işlevsel bir bozukluğun, hastalığın belirlenmesine yarayan olgu veya olay, belirgi.
bulgu Fr. İnvention
bulgu
1. Keşif, icat. 2. Anlayış. 3. İlham.
bulgu Dgr. Yun. Anagnorisis
Aristoteles'in Poetika'sında bir kişinin başkasını çeşitli izlerden, eşyalardan ve yaptığı hareketlerden, dolayı tanıması. Bilgisizlikten bilgiye geçiş.
bulgu İng. invention
Bilinmeyen bir nesneyi ya da bir niteliği ortaya çıkarma.
bulgu
bk. tanıma.
bulgu İng. sign
Belirti.
bulgu İng. finding
Araştırma verilerinin çözümlenmesinden çıkarılan bilimsel sonuç.
bulgu, [burgu -4]
Sazın sesini düzenlemeğe yarayan saz tellerinin bağlandığı (T) çubukları. (Karaağaç *Bozüyük -Bilecik)
Bulgu Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Bulunan şey, keşif. 2. Anlayış. 3. İlham.
bulgu için benzer kelimeler
bulgu, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'u', 'l', 'g', 'u', şeklindedir.
bulgu kelimesinin tersten yazılışı uglub diziliminde gösterilir.