bulut
a. 1. Atmosferdeki su damlacıkları ve buz taneciklerinin görülebilir yoğunluk kazanmasıyla oluşan, biçimleri, yükseklikleri ve yol açtıkları hava olaylarıyla birbirinden ayrılan yığın: Mavi maviydi gökyüzü / Bulutlar beyaz beyazdı / Boşluğu ve üzüntüsü / İçinde ne garip bir yazdı -A. H. Tanpınar. 2. Herhangi bir şeyden oluşan yoğun yığın: Ortalık sarı bir toz bulutu içinde. -A. Ağaoğlu. 3. mec. Keder, endişe: Gazinin şen çehresi üstünden ciddi bir düşüncenin bulutu geçer gibi oldu. -Y. K. Karaosmanoğlu.
bulut Fr. Nuage, néphélion
bulut Fr. Couenne
bulut
Büyük kristal tepsi.
bulut
Sis, bulut
bulut İng. cloud
Havayuvarında asılı durumdaki su damlacıkları ve buz taneciklerinin görülebilir yoğunluk kazanmasıyla oluşan; biçimleri, yükseklikleri ve yol açtıkları hava olaylarıyla birbirinden ayrımlı yığınlar.
bulut Osm. sehab
(coğrafya)
Bulut Köken: T.
Cinsiyet: Erkek Atmosferdeki su damlacıkları ve buz taneciklerinin görülebilir yoğunluk kazanmasıyla oluşan, biçimleri, yükseklikleri ve yol açtıkları hava olaylarıyla birbirinden ayrılan yığınlar.
Bulut
Ordu ili, Gölköy ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
bulut için benzer kelimeler
bulut, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'u', 'l', 'u', 't', şeklindedir.
bulut kelimesinin tersten yazılışı tulub diziliminde gösterilir.