buylu
1. Kağnı kıravatını biribirine bağlayan ağaç kuşak. 2. Kızak döşeklerini biribirine bağlayan meşeden yapılmış kuşak, bağ. 3. Araba, kağnı dingili. 4. Sabanın kıvrık yerine konulan ve toprağı dağıtmaya yarayan çatal. 5. Kağnı, araba tekerleğine çakılan tahta çivi. 6. Araba oku ile boyunduruğunu birbirine bağlayan çivi. 7. Tırpanda, kılıcı sıkıştırmak için çakılan ağaç çivi. 8. Övenderenin ucundaki çivi.
buylu
1. Kızağın önündeki tahta. (Yeşilköy *Gelendost -Isparta) 2. Kağnı tekerlerinin dışarı fırlamamasını sağlayan ağaç çubuk. (*İspir -Erzurum) 3. Sapanda, toprağa giren bulaklar arasındaki ağaç destek. (Dereköy *Eşme -Uşak)
buylu, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'u', 'y', 'l', 'u', şeklindedir.
buylu kelimesinin tersten yazılışı ulyub diziliminde gösterilir.