buyurgan
buyurgan
buyurgan
buyurgan
sf. 1. Sık sık buyruk veren, buyruk verir gibi konuşan: Karısının buyurgan bilgiçliğine, yukardan ilgisine katlanabilmesi, artık son derece güç. -A. İlhan. 2. mec. Kesin hüküm bildiren: Tümceyi sonlandıran buyurgan nokta yerine, sorulara açık, bitimsiz üç noktayı yeğlediklerini belirtmişti. -T. Uyar.
buyurgan
Sultan otu da denilen bir ot.
buyurgan
Kaynana.
buyurgan, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'u', 'y', 'u', 'r', 'g', 'a', 'n', şeklindedir.
buyurgan kelimesinin tersten yazılışı nagruyub diziliminde gösterilir.