çubuk

çubuk, -ğu

a. 1. Körpe dal: “Asma çubukları taze de duman yapıyor, duman kaçtı gözüme.” -C. Uçuk. 2. Değnek biçiminde ince, uzun ve sert olan şey: “Sıcak bir demir çubuktan niçin elini çekiyorsun?” -H. C. Yalçın. 3. Tütün içmek için kullanılan uzun ağızlık. 4. Kumaşta düz çizgi. 5. den. Ana direkler üzerine sürülen ikinci ve üçüncü direk parçası.


çubuk Fr. Tringle
çubuk İng. bar
çubuk İng. bar
çubuk

bk. ince şerit


çubuk İng. bar

Yuvarlak ya da köşeli arakesitte, boyu, birkaç cm'lik yüksekliğinin çok fazla katında olan, haddelenmiş ya da çekilmiş metal parça.


Çubuk, -k'u

öz. a. (çu'buğu) Ankara iline bağlı ilçelerden biri.


Çubuk

Gaziantep ili, İslâhiye ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çubuk

Kastamonu ili, İnebolu ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çubuk

Konya ili, Kadınhanı ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çubuk

Sivas ili, Direkli bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


çubuk için benzer kelimeler


çubuk, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, ç harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ç', 'u', 'b', 'u', 'k', şeklindedir.
çubuk kelimesinin tersten yazılışı kubuç diziliminde gösterilir.