değer

a. 1. Bir şeyin önemini belirlemeye yarayan soyut ölçü, bir şeyin değdiği karşılık, kıymet: “İnsan bir şeyin değerini ondan yoksun kalınca anlıyor.” -Halikarnas Balıkçısı. 2. Bir şeyin para ile ölçülebilen karşılığı, kıymet, paha, valör: “Bildiği bütün Fransızcayı toparlayarak vitrindeki kravatın değerini sordu.” -N. Hikmet. 3. Üstün nitelik, meziyet, kıymet. 4. Üstün, yararlı nitelikleri olan kimse: “Bence ziyan olmuş, eski deyimiyle heder olmuş bir değerdir.” -İ. O. Anar. 5. fel. Kişinin isteyen, gereksinim duyan bir varlık olarak nesne ile bağlantısında beliren şey. 6. mat. Bir değişkenin veya bilinmeyenin sayı ile anlatımı. 7. Bir ulusun sahip olduğu sosyal, kültürel, ekonomik ve bilimsel değerlerini kapsayan maddi ve manevi ögelerin bütünü: “Edebiyat, sanat, fikir, ilim ve başlıca değerlerimize toptan bir bakış lütfeder misiniz, efendim!” -A. Kabaklı.

1. Bir varlığın ruhsal, toplumsal, ahlaksal ya da güzellik yönünden taşıdığı düşünülen yüksek ya da yararlı nitelik. 2. Bir değişkenin ya da bilinmeyenin sayı ile anlatımı.

1. Kişinin, isteyen, gereksinme duyan, erek koyan bir varlık olarak, nesne ile bağlantısında beliren şey. /_/ İnsanların gereksinme, duyma biçimi ve istemelerinin türlü türlü oluşu, değerlemeleri de çoğalttığından sayısız değer türleriyle karşılaşılır. Ayrıca, birine yüksek bir değer olarak görünen bir şey, bir başkasına değeri az ya da değersiz görünebilir. 2. Her türlü deneysel yaşantının dışında, insanın isteme, duyma ve eğilimlerinden bağımsız olan, kendi başına var olan "kendinde değer"i kabul eden felsefe görüşüne göre, aralarında bir aşama düzeni olan bu değerler bir "değerler alanı" kurarlar. Max Scheler ve Nicolai Hartmann bu görüşü savunurlar. //Değerler, biçimsel olarak: olumlu ve olumsuz, göreli ve salt, öznel ve nesnel değerler olarak ayrılırlar; içerik bakımından: nesne değerleri (hoş, yararlı, kullanışlı), mantıksal değerler (doğru), ahlaksal değerler (iyi), sanat değerleri (güzel) olarak ayrılırlar.

Bir büyüklüğün ya da bir özelliğin bir birim cinsinden nicel tutan.

(Resim) Bir renk tonunun açıklık ve koyuluk derecesi.

Halkın, kendi yarattığı ya da benimsediği kültür ürün ve olaylarından her birine biçtiği değer. bk. törensel değer, toplumsal değer, açık değer, kapalı değer. krş. değer değişimi.

kıymet. ~ biçmek: takdîr etmek.

1. Neoklasik iktisada göre tüketicinin son biriminin faydasını dikkate alarak bir mala verdiği göreli önem. 2. Marksist emek değer kuramına göre bir malın içerdiği emek zamanı. 3. Neoklasik ve emek değer kuramlarına göre iki mal arasında olması gereken değişim oranı. krş. değişim değeri 4. Dışalım eşyasının Dünya Ticaret Örgütünün ilgili yönetmelik hükümleri uyarınca tespit edilen bedeli.

Bir simgenin karşılık geldiği nicelik ya da tutar.

1. Mallar arasında gerçekleşen değişim oranı. 2. Bir malın karşılık değeri. 3. Bir nesnenin para ile dile getirilen değişim değeri. 4. Ekonomik değer. 5- Bilirkişilerce bir mala biçilen değer.

Bir değişkenin belli bir yorumdaki değer alanının herhangi bir öğesi.

(matematik)

1. Nesne ve olayların bir toplum, bir sınıf ya da bir insan bakımından taşıdığı önemi belirleyen niteliği. 2. Bir toplum, bir sınıf ya da bir insan için önem taşıyan nesne ve olaylar.

Nesne ya da özelliklerin bir ölçme aracı ya da değerlendirme ölçütüne göre aldığı yer, taşıdığı nicelik.

Yazın yapıtlarında beğeni, ekin, töre, kuruluş, dil, biçim, öz gibi yönlerin her biri ya da tümü için gerekli nitelik yargısı.

Cinsiyet: Kız 1. Yüksek nitelik. 2. Üstün, yararlı nitelikleri olan kimse. 3. Bir şeyin önemini belirten ölçü, karşılık.Cinsiyet: Erkek 1. Yüksek nitelik. 2. Üstün, yararlı nitelikleri olan kimse. 3. Bir şeyin önemini belirten ölçü, karşılık.

değer için benzer kelimeler

değer, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'e', 'ğ', 'e', 'r', şeklindedir.
değer kelimesinin tersten yazılışı reğed diziliminde gösterilir.