değişken

sf. 1. Değişme özelliği gösteren, çok değişen, değişebilir, kararsız, değişici, mütehavvil: “Dekor, hayatın sahneleri kadar değişken olmalıydı.” -A. Ağaoğlu. 2. a. mat. Değişik sayı değerleri alabilen nicelik. 3. a. mat. Cebirde bir denklemin katsayılarına giren değişken nicelik, parametre. 4. a. Geometride, bir koninin odağından çıkan dikeyin konikle kesiştiği noktaya kadar olan parçanın uzunluğu, parametre. 5. a. Bir istatistik bütünün belli başlı niteliklerini daha basit ve kısa olarak gösterme olanağı veren ölçülebilir büyüklük, parametre.

1. Bir evreni temsil eden deneklerin değişebilen özelliği. 2. Nicelik ve ölçülebilir nitelik bakımından değişiklik gösteren gözlem. 3. Değişik değerler alabilen (nicelik). 4. Ağırlık, boy, zihin yeteneği gibi bireyden bireye değişen öğe ve etmenler ile olgulara verilen genel ad.

Bir işlevin bağlı olduğu niceliklerden her biri.

Bir kümenin, bir dizi değerler alabilen değişken niceliği.

Değişik etkenler altında kalan bir halkbilim ürün ya da olayından, çok küçük ayrımlar göstererek türeyen yeni ürün ya da olayların her biri. bk. çekim.

Bir fonksiyonel ilişkide değişik değerler alabilen nicelikler. krş. açıklayıcı değişken, bağımlı değişken.

Etelirlenmiş bir değerler kümesindeki değerleri alabilen nicelik.

Bir kümenin belirsiz bir öğesini gösteren simge.

Yerine, belli bir kümenin her bir elemanı konulabilen simge.

1. Bir düzgün deyimde bir adın kaldırılmasıyla oluşan boşluğu doldurmağa yarayan; belli bir yorumda belli bir nesne göstermeyip yerine geçtiği adların gösterdiği nesnelerden oluşan kümeyi değer alanı olarak kazanan; değişken bağlama imi (özellikle niceleme imi) ile birlikte değişken bağlayıcısı oluşturan ad dizimsel türünden im. || Bir biçimsel dildeki değişkenlerin sayısı genellikle sonsuzdur.2- Bireysel değişken. || Başka biçimde belirtilmediğinde, 'değişken' terimi "bireysel değişken" anlamında kullanılır. Krş.. değer alanı değer, evren, değişken çeşidi, değişken bağlayıcısı, bağlı değişken, bağsız değişken, bireysel değişken, bireysel değişken çeşidi, bireysel olmayan değişken, küme değişkeni, bağıntı değişkeni, izerge değişkeni, dizimsel değişken, dizimsel tür değişkeni, simge, değişmez, bireysel olmayan değişken.

(matematik)

Karakter veya faktör yerine genel anlamda kullanılan bir terim.

Ayrı ayrı bireysel durumlarda tutarı değişebilen herhangi bir özellik, nitelik ya da öğe.

1. Örneğe ait bir veri seti için herhangi bir değeri taşıyabilen nicel değer. 2. Her birey için sabit, belli bir değer.

Çeşitli değerler alabilen bir nicelik ya da çeşitli altbölüm ve seçenekleri olan bir nitelik.

değişken için benzer kelimeler

değişken, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'e', 'ğ', 'i', 'ş', 'k', 'e', 'n', şeklindedir.
değişken kelimesinin tersten yazılışı nekşiğed diziliminde gösterilir.