denk

denk, -gi

(I) a. 1. Yük hayvanlarının sağ ve soluna konulan iki yük parçasından her biri: Yükün bir dengi fasulye, bir dengi nohut. 2. Yatak, yorgan, kumaş vb. eşyanın sarılıp bağlanmış biçimi, balya: “Denklerin üstünde zayıf bir delikanlı hazin bir ayrılık türküsü çağırıyor.” -Y. Z. Ortaç. 3. fiz. Destekleri paralel, yönleri aynı, şiddetleri eşit bulunan güçler.


denk, -gi

(II) sf. 1. Ağırlık bakımından eşit olan. 2. a. esk. 0,80175 gram olan ağırlık ölçü birimi. 3. mec. Uygun, nitelik yönünden eşit: “Çok aradım bulamadım dengimi / Elvan çiçeklerden aldım rengimi” -Halk türküsü.


denk

Sersem, dengesiz, akılsız, dalgın


denk

Aynı yaş ve ayarda olanlar.


denk

Tepe, uç, doruk


denk

Tahılın kabuğunu yumuşatmaya ve ayırmaya yarayan değirmen


denk

Eşit ağırlıkta yük, eşya


denk

Sarılmış yük


denk

1. Denk, müsavi, layık. 2. Denkleştirilmiş yük, eşya


denk İng. balle

Tecim eşyasının, çember ve demir tellerle bağlanmışı.


denk Osm. muadil

(fizik)


denk

4,875 gram ağırlığındaki miskal'in dörtte birine denk olan eski bir ağırlık ölçüsü.


denk İng. bale

Balya.


denk

bk. dek (V)


Denk Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Aynı yaş ve değerde olan. 2. Uygun, nitelik yönünden eşit.


denk için benzer kelimeler


denk, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'e', 'n', 'k', şeklindedir.
denk kelimesinin tersten yazılışı kned diziliminde gösterilir.